Son zamanlarda, yakın çevremden de olmak üzere, sık olarak cinsiyet ayrımcılığıyla bezenmiş üstü kapalı alt metinli cümlelere maruz kalıyorum.
Standartların az üstünde, oldukça hızlı ve garip işleyen bir zekaya sahibim, bunu da söyleyecek hakkı kendimde buluyorum. Birçoğumuzun otomatik olarak kısa özgeçmişimize yazdığımız o analitik zeka var ya, o bana girmiş işte :P
Net, kısa, öz sorarım, aldığım cevaplarla günlük yaşam sürecim yönlenir. Bir makina, bir bilgisayar programı gibi düşünebilirseniz günlük rutinleri, mekanizmamı size anlatabilmeme yardımcı olursunuz. Gerekli veriyi ve sentez süresini verdiğiniz zaman, usulca işbirliği yaparım.
Bu iyi huylu yanımın sürekli ön planda tutabilmek için, sık dialog kurmam gereken insanları, hissettirmeden net ve kısa cevap vermeye alıştırmaya çalışırım. Bunu yapamıyorsam, uzun ve kalabalık cümlelerine doğru anahtar kelimeleri serpiştirmeye yönlendirmek de bir diğer yöntemim. Başka türlüsü sıklıkla yanlış anlaşılmak / anlamakla sonuçlanır benden tarafta. E sonra üzüntü ve muz kabuğu.
Sosyal yaşamımla kıyaslarsak, iş yaşamım daha kolay. Çünkü kimsenin vakti yok, kimse uzun cümleler yazmak/söylemek istemiyor. 5 kelimeyle anlaşmak, işte bunun hastasıyız.
Şimdi itiraf bölümü geliyor... Aslına bakarsanız yazıya başlarken erkek kısmısının düşünme mekanizmasından ve sonuçlarından ne kadar rahatsız olduğumu anlatmak istiyordum. Erkek kısmısı, senin anahtar kelimelerinden yola çıkarak kısa sürede düşünür, tartar, birşeye inanır, başka doğru olma olasılığı çok düşük der, demek istiyordum. Yargısız infaz yapmış gibidir, aksini ispatlamak ya da kararın sebebini anlamak için sorduğun sorular havada asılı kalır, 'birşey demedim, tamam'larla kesilir dialoglar, demek istiyordum. Ama demedim :)
Amacım bu davranış türünün, kısa ve net cevaplar istemenin, uzun cümlelerden anahtar kelimeler seçerek ana konuyu anlamanın, ve sonuca varmanın cinsiyete özgü olduğunu savunmaktı.
Ama şimdi bunu yaparsam, kendi kadınlığımdan şüphe edebilirim. Gerçi, ehm, az da duymadım erkek gibi olduğumu :/
Ne diyodum? 3 paragraf yazarken bile bu kadar bulanıyorsa kafam, oy dağlar, firüs girmiş. Geçicek abisi.
Bir başka başladığı yerle bittiği yer arasında alakalar olmayan yazımın daha sonuna geldik.
Hala seviyore sizi... Kalın sağlıcakla.
