İçimden geri sayıyorum,
3 hafta kadar önce aklımdan şakadan biraz yalnız mı kalsam, başımı alıp biyere mi kaçsam diye geçirmiştim. Yapay iletişimden yorulduğum anlardan biriydi.
O gün bu gündür (aslında buna sevinmem gerekiyor, en suratsız halimde bile yanımda olmaya katlanabilecek birileri var hayatımda hala) evde bir bayram havası. Kalemun ayağını sürümüş gelirken heralde.
Neyse de, bi ıramak istiyorum buralardan. 1 gün, hatta 2 net saat bile yeter.
Gönül ister ki, yeterince derin, ama yormayacak kadar kolay biriyle.
Yeşil biyerde, huzurlu biyerde,sakin, sessiz. Misss...
İçimden geri sayıyorum, çok az kaldı, REHAB101 başlayacak.
Sayın misafirler, Azze Palas iyi yolculuklar diler, hadi bakayım.
Ha bir de yeni bir arızamı daha farkettim ki, hiç hoş değil. Kendiminki mükemmelmiş gibi, başkalarının hayatlarını düzeltebilmek için kendimi paralıyorum.
Keşke psikoloji eğitimi alsaydım, o zaman bilirdim bunun ne sendromu olduğunu.
