Elbet birgün öğreneceğim umut etmemeyi.
Aslında sorun umut etmek değil, plan yapmak. Kendi olduğun noktadan baktığında işlediğini sandığın plan, tam karşıda durduğunda ortada bile yok, ne acı.
Bir akşamüstü için, ya da haftasonu... Bir izin günü için, ya da öğle arası... Bir doğum günü için, ya da yıldönümü...
Gerçekleşmediğinde üzüleceğin planlar yapmayacaksın.
Zaman sana ait değil, işleyen tek şey evrenin kendi planı.
Nereden bilebilirlerdi ki huzurlu bir pazar günü yerin yarılacağını?
