Yıllardır duvarlarına sürtüne sürtüne kanadığım, ileri doğru yaptığım her hamlemde geride bir parçamı bıraktığım bir aralıkta kalıverdim artık. Ne ilerlemeye devam etmeye ne de durmaya karar vermeye gücüm var.
Kültürel tarihlerini sürdürmeye çalışan ailem, bu tarihten haberi olmayan sosyal çevrem. Anlaşılamaz, anlatılamaz bakış açıları. Mantık sorgulayamama. İletişimsizlik. Tüm bunları bir kenara bırakıp toplumun geneline ayak uydurmaya çalışmak, sürekli, hiç durmadan.
Mutlu doğmuş, ama kırgın büyümüş bir birey. İçinden çıkamama. En çok da mantıkla açıklayamama, anlaşılamama.
Kırgınım, yorgunum.
http://www.youtube.com/watch?v=i4pWsmvLSDI
